controle en waarden

(Work In Progress)

Ik zou graag schrijven over de totale energie die nodig is om processen in stand te houden. Veel van de energie gaat naar het controlleren van het proces. Veel van die processen lijken te groot geworden en zijn ver van elegant, efficient, doeltreffent. Ze zijn gegroeid, in een bepaalde richting, ooit van uit een inzicht/motivatie. En die processen zijn we blijven voeden/groeien op een zelfde manier. Don't change a winning strategy.

Het punt is dat we voor veel processen ergens gekomen zijn dat de totale energie die nodig is om een bepaald process te controlleren, te sturen, in stand te houden, meer energie vraagt dan de eigenlijke initiele doel/functie van dit process.

Dit gegeven van controle/sturing/zekerheid hangt samen met hoe we zijn als mensen, hoe we omgaan met. Of we de kunde hebben om te bewegen binnen een systeem op een manier dat dit het gewenste systeem onderhoudt/voed. De dag van vandaag zijn er veel regels en control om ons gedrag te sturen zodanig dat een systeem kan blijven bestaan.

Bijvoorbeeld; een bar word opengehouden en we zorgen dat er telkens iemand achter de bar staat. Die persoon doet al de dingen die een bar vrouw / man doet zodanig de klant die niet kan doen of hoeft te doen. Bij een onbemande bar kan iemand vrij de rol of delen van de rol bar vrouw/man opnemen. Zo kan ieder op eigen houtje het process "bar" onderhouden; betalen, glazen afkuisen, proper achter laten etc. Dan laat je idd de controle los. Dit verhoogt de kans dat idd iemand geld kan stelen, dat er glazen verdwijnen, dat er bij momenten meer onkunde aanwezig is en glazen sneuvelen, etc.. etc.. Dit zijn allemaal, "niet gewenste" interacties met dit process. Daarvoor controlleren we het, zorgen dat de kassa op slot gaat, dat iemand met een zekere macht/authoriteit achter de bar staat. Iets dat neigt naar maximale effecientie. Maar wel een effecientie die zich richt op een klein aantal peilers (oa kost en winst).

Dit is geen betoog tegen controleren, al zeker niet tegen meten en bijsturen. Want dat is wat een levend systeem ook continue doet en wat het hier met dit verhaal ook weer net om draait. Om te observeren en bij te sturen. En bijsturen kan je enkel als de intentie er is om dichter naar iets te bewegen (een doel), of net van verder van iets te bewegen (afstand nemen van iets). Als je kijkt naar processen in de wereld, regering, supermarkt, zelfstandige zaak, belastingen, etc... dan is het een overweldigende oefening om te bevatten hoeveel energie er kruipt in het controleren. In de supermarkt is er personeel, een kassa, papier voor de ticketjes, inkt, barcodes, prijskaartjes, bonnetjes, de hele zooi die daar aan verbonden is, de mensen die die kassas repareren, naar de winkels rijden, de software schrijven voor die kassas, de sloten van de winkel, de aanvoer, onderhoud en logistiek, van dit alles. Als je dit uitvoerig ontleed, onder de loep neemt, dan zie je wat een massa aan energie dit controlerend karakter van dit process omvat.

Al deze energie, deze ongeloofelijk grote massa aan controlerende energie, staat in relatie met een bepaalde verarming van onszelf. Een verarming, een afwezigheid, een bepaalde onkunde, van bepaalde gedragingen en waarden. Indien we deze verarming voeden, dan verminderd de massa aan energie die gaat naar controle en sturing van onze processen. Heel natuurlijk omdat dit dan gewoonweg geen/minder functie meer heeft.

Systemen met een sterk controlerend karakter gaan vaak gepaard met een bepaalde rigiditeit.

Het nadeel van een sterk controleren systeem is dat het niet zo flexibel is. Zo kan ik bijvoorbeeld moeilijker de kassierster een extra geven omdat ik weet dat ze hard werkt om rond te komen. Zo kan ik niet makkelijk meer geven voor een bepaald product omdat ik het zo fijn vind dat dit in de winkel staat, dat het verpakingsloos is, of eender wat. Het zorgt ervoor dat er heel moeilijk een rijker complex aan bewegingen mogelijk zijn die wel heel waardevol zijn op andere vlakken. Indien een systeem wil evolueren dan neigt dit meestal naar meer complexiteit, meer kunde, meer capaciteit, meer bewegelijkheid.

meer uit waarden leven

langzaam open stellen

Het is makkelijker om het nieuwe langzaam/klein en buiten de aandacht van de massa op te starten. Het vraagt tijd en energie om kunde/gedragingen/inzicht/bewustzijn te cultiveren. Stel, ineens maken we een supermarkt vrij van het controlerend karakter. De deuren gaan niet meer op slot, geen kassas met slot meer, geen bedienden, etc... Dan zal het process/entiteit supermarkt waarschijnlijk snel ziek worden. Mensen hebben niet de tijd gehad om het gedrag te cultiveren dat match bij een systeem dat een vrijer karakter heeft. Niet dat de mensen fout zijn of het systeem dit is, het is relationeel, het moet matchen.

contact/interactie/binding/voeling met het process

kunde cultiveren in ons zelf tov regels/wetten/technologie

Vrijheid verkrijgt hetgene wat gezond, kundig en gebalanceerd is. Mijn hond Spot krijgt meer vrijheid om los te lopen en te gaan waar hij wil, omdat hij luistert als ik hem roep. Als koppel geven we elkaar ook meer vrijheid. Dit gaat telkens over het vertrouwen dat er is in het gedrag.

With Great power comes Great responsibility. Spiderman's uncle

swichten van rollen, meer rollen opnemen.

Indien de kunde, de wil, het vertrouwen er is, dan

Het lijkt wel een beetje leren fietsen, er is meer kunde, vertrouwen wat het moment om de zijwieltjes eraf te halen dichter brengt. Fietsen waar het voordien niet kon.